Van Kunming naar Hekou ( Vietnameese grens)

Dag regeringsloze belgen,

We zijn nog 2dagen in Kunming blijven hangen, de eerste dag deden we inkopen en gingen naar de kapper ( 10 Yuan = 90BF, voor 2 koppen en een baard, ik moet eens met mijn kapper in Tielen gaan praten). De tweede dag kregen de fietsen. en de side een beurt. Na 8 platte banden rijd ik nu op chinese banden. s`Avond gingen we nachtelijk Kunming nog eens verkennen. Het was er nog drukker dan vorige keer. De lichtreklames zijn overweldigend, veel glammer en glitter. Zoals in vele steden in China wordt er s`avonds op de pleinen massaal gedanst. Tot 100 personen, vooral vrouwen, dansen op ritmische muziek. Een soort chinese airobic.

Op zondag 31 oct vertrokken we richting Vietnam. Op de brede, rechte, parallel lopend lanen  vinden we gemakkelijk de weg de stad uit. Het vraagt wel wat slalommen tussen de vele scooters, moto`s en fietsen, want rechts houden kennen ze niet. De agglomeratie verlaten duurt wel 30 km, over brede lanen ( 2 keer 3 + 2 rijstroken). Plots gaat de weg dan over in een oude 2 baans weg. Een onvoorstelbare drukte met veel lawaai, stof en stank. We overnachten in een erg oerlelijk stadje.

De volgende dag vrezen we voor weer van hetzelfde, maar eens de stad uit, komen we op een oude weg terecht die door een rustge vallei loopt. Vanaf hier rijden we enkele dagen door een tuinbouwgebied. De meeste groenten die wij kennen hebben ze hier ook, maar ze hebben er nog veel meer en lekkere. De mozaiek van veldjes en terrassen met de kleurenschakering van de diverse groenten oogt mooi.

Het weer is heerlijk, middag-temperaturen tot 25 a 30 graden. Hoe meer zuidelijker, hoe warmer. Hier teelt men ook appelsienen en bananen.

Vanaf bepaald moment komen we vrouwen met een hoofddoek tegen en steken de minaretten boven de stad uit. Een bepaald dorp is volledig moslim en heeft 2 mooie moskeeen. Het is er wel armoe troef, alles gebeurd nog met ossekarren en waterbuffels.

In de stad Jian Shui blijven we een dag hangen. Dit is een mooie, naar chinese normen, nette stad. Veel stijlvolle oude chinese gebouwen en ze stikt niet onder het toerisme. Er is een mooie Confuciaanse tempel, vele honderde jaren oud, gelegen in een mooi park. Ook een middeleeuwse brug, net buiten de stad bezoeken we. Op weg ernaar passeren we een steenkappersdorp, over een lengte van 1 km, de ene naast de andere. Met hamer, beitel en handslijpmachines maken zij wonderlijke creaties in onvoorstelbare omstandigheden. China is een land van stenen. Men gebruikt overvloeidig marmer, graniet en andere gesteenten in bouw- en wegenwerken.

Vervolgens fietsen we naar Yuanyang. Het gebied is bekend voor zijn rijstterrassen. s`Anderdaags laten we ons 30 km verder, 1000m hoger in de bergen, naar Xinjie voeren. Toerista had toegeslagen en we zouden op de terugweg wel de omgeving bekijken. We doen dit met een tuftuf ( zo`n 3 wielig geval), de weg is erg hobbelig en kapot, de vering stelt niets voor, op de fiets is stukken confortabeler. De rijstterrassen zijn een fenomeen en erg fotogeniek. Over vele honderde jaren hebben de boeren deze terrasstructuur opgebouwd. Men zegt dat er tot 3000 niveau`s inzitten. Nu is het wel wat nevelig tussen de bergen. De schoonheid is veel afhankelijk van de weersomstandigheden en het seizoen. Maar echt wel de moeite. Ook de bewoners zijn kleurrijk, zeer vele vrouwen van diverse minderheden dragen mooie traditionele kleren. Voor een folkloristisch feest zijn we enkele dagen te vroeg, maar we genieten van de voorbereiding.

Dan rijden we  terug bergaf. Vanop de fiets is de afdaling prachtig. De, tot 3000m hoge, bergen zijn bedekt met subtropische plantengroei. Ook veel bananenplantages en reuzegrote bamboe. Daarna volgen we de Rode Rivier tot Hekou, een grote stad op de vietnamese grens. Wegenwerken zijn er erg veel in China, ook hier weer. We ploeteren een ganse dag door de bouwwerf van een weg in aanbouw. Men bouwt tientalle hoge viaducten, regelmatig moeten we wachten (tot 1 uur) omdat er stenen en rotsen van de hellingen op de weg terechtkomen. Soms horen we de luide knallen van dynamietontploffingen. We worden wel veilig tegengehouden. Het oude weggeltje is volledig kapotgereden door de vele vrachtwagens en bulldozers. s`Avonds zitten we onder een dikke laag stof en slijk.  De streek is ook weinig bewoont, even vrezen we  dat we voor de donker geen dorp zullen vinden. Maar we hebben een goede engelbewaarder. Aan dit uiteinde van China is de bevolking arm en de dorpen zijn lelijk en stoffig. Soms zien we woonsten die meer hut dan huis zijn. s`Anderdaags fietsen we onze laatste dag in China.  Over goede, rustige, steeds glooiende weg fietsen we langs de meanderende Rode Rivier door een weelderig tropisch landschap in een heerlijk zomerweertje. Een prachtige afsluiting van het hoofdstuk China.

Morgen beginnen we aan Vietnam, een nieuw land, andere gewoonten, een andere taal, we zullen wel zien.

Zonnige groeten vanuit Hekou, China.

Agnes en Gilbert.